U devetom bečkom okrugu nalazi se jedna od brojnih ulica ovog grada koja privlači svojom dinamičnom atmosferom i bogatom istorijom. Tramvajske šine, parkirani bicikli i automobili i zgrade s elegantnim pročeljima pružaju utisak spajanja tradicionalnog i modernog života.
Porzellangasse je bila dom prvoj bečkoj fabrici porcelana, koja je nastala početkom 18. veka, a zatim ostvarila uticaje širom Evrope. To je ono što je odredilo naziv ulice, ali ne i njenu suštinu. Ona i dalje pruža dom lokalcima i turistima, galerijama, restoranima i ponekom drvetu.
„Gradom svud trče noge nestrpljive.“ stih iz pesme „Grad’’ Jovana Jovanovića Zmaja
Između ostalih, za svog života, u ovoj ulici boravio je Jovan Jovanović Zmaj. Pesnik i dečiji lekar, čiji život nadahnuje generacije.
Čika Jova Zmaj je definitvino voleo Beč. Kao mnogi drugi umetnici i on je posećivao središte kulture 19. veka, kako se ovaj grad može nazvati, pa tako razmenjivao ideje sa, između ostalih, Brankom Radičevićem.
Kao pripadnik intelektualne elite tog vremena koja boravi u austrijskoj prestonici, morao je znati nemački jezik, te ga je kao mlad savladao, a kasnije čak prevodio značajna dela na srpski jezik, između ostalih dela Getea i Šilera. Samim tim je pravio velike pomake u popularizaciji nemačke klasične književnosti u Srbiji i regionu, a njegovoj večnoj inspiraciji – deci, prevodio bajke braće Grim.
Iako se ne može zasigurno reći, Beč kao mesto koje je davalo ideje i inspiraciju umetnicima, je vrlo verovatno inspirisalo i Zmaja. Možda je baš ova ulica rodno mesto nekoj od njegovih pesama.
„Gradom teku reke i vremena, i snovi o tvojoj svetlosti” – stihovi pesme „Za venčanim stolom” Vlade Divljana
Kako prolazimo istorijom ulice Porzellangasse, srećemo još jednog umetnika čije je stvaralaštvo uticalo na generacije. Vlada Divljan, kantautor i osnivač poznate muzičke grupe „Idoli” živeo je na broju 19. gde se nalazi poznato pozorište „Schauspielhaus”. Za vreme božićnih praznika, još kao dete, očarala ga je čarolija Beča, koji je posetio prvi put 1971. godine.
Porzellangasse se nalazi izvan šireg centra, koji trenutno sjaji sav u božićnim lampionima i ona ne sadrži baš toliko velelepnih zdanja, ali po svemu sudeći pripada onima koji nose epitet „vladara iz senke”. Njom su prolazili naizgled obični ljudi, a zapravo velikani umetnosti.
Tanja Žilić Bošković
